АУЫЛ ШАРУАШЫЛЫҒЫ МАЛДАРЫН ЖАЮДАҒЫ ОРМАН ЕКПЕЛЕРІНІҢ САНИТАРЛЫҚ ЖАҒДАЙЫ

Солтүстік Қазақстан облысында ауыл шаруашылығы жануарлары санының артуы және табиғи жайылымдардың қанағаттанғысыз жай – күйі мал жаю үшін орман алқаптарын неғұрлым белсенді пайдалануға ықпал етеді, сол арқылы орманды қалпына келтіру үдерістерін тежейді, бұл біздің зерттеулердің мақсаты – мал жаю үшін оларды уақытша пайдалану кезінде ормандардың санитарлық жай – күйіне баға беру болып табылады. Жануарлар жайылған аумақтарда, бастапқы зақымдардан басқа, ағаштардың екінші рет зақымдануы – механикалық зақымдалу орындарында шірік зақымдалғаны анықталды. Зерттеу аумағының орман екпелерінің санитарлық жағдайын жақсарту және сақтау үшін: ормандарды қорғау жөніндегі жұмыстарды күшейту және ҚР орман заңнамасы шеңберінде орманды жанама пайдалану ережелерін бұзуды дер кезінде анықтау және алдын алу жөніндегі іс – шараларды жүргізу; МОҚ аумағында ауыл шаруашылығы жануарларын жаюды жүзеге асыратын жеке меншік иелерімен, жеке және заңды тұлғалармен түсіндіру жұмыстарын жүргізу орынды.

1. Декатов Н.Е. Лесные пастбища и сенокосы. – М. – Л.: Гослесбумиздат, 1969, 160 бет.

2. Обозов Н.А., Савельев А.Т., Белевцева О.В. и др. Побочные пользования в лесах. – М.: Лесная промышленность, 1981, 68– 69 беттер.

3. Жеравина А.Н. Крестьянское хозяйство Сибири и Казахстана. – Томск: Наука, 1970. Вып. 5. 156 бет.

4. Миненко Н.А. Экологические знания и опыт природопользования в Сибири и Казахстане. – Новосибирск: Наука, 2001. 208 бет.

5. Протасов А.Н. Методические указания по обследованию лесных насаждений. – Алма – Ата: Кайнар. 1961, 168 бет.