ОНЛАЙН ОҚЫТУ ПАЙДАЛЫ ТӘЖІРИБЕСІ

Біздің әлемді Интернетсіз елестету қиын: заманауи технологиялар күнделікті өмірден өнеркәсіптік кәсіпорындарға дейін әртүрлі салаларға еніп кетті. IT қолданбалары кеңінен қолданылатын тағы бір сала – білім беру. Әртүрлі пәндерді (соның ішінде ағылшын тілін) оқытудың көптеген әдістерін тартумен біріктірілген онлайн оқыту COVID-19 пандемиясы жағдайында заманауи білім берудегі жетекші басымдыққа айналды. Бұл пайдалы тәжірибе оны күтпеген жерден, кейде жай ғана ыңғайлы болу үшін пайда болуы мүмкін әртүрлі жағдайларда қазір енгізуге мүмкіндік береді. Мұндай жағдайларда сәйкес платформалардың (мысалы, ZOOM, Moodle, Teams, Kahoots және көптеген басқалары) және сәйкес әдістердің дағдылары мен білімі арқылы мұғалім әртүрлі онлайн әрекеттерге негізделген қарым-қатынас атмосферасын құра алады. Оқыту тіліндегі қарым-қатынастың табиғи ортасы онлайн сабақ аясында студенттердің өзара әрекеттесуінің ең тиімді түрі болады. Базалық білім мұғалім қойған тапсырмаларды пайдалана отырып, белгілі бір өзекті мәселелерді талқылау арқылы, сонымен қатар бұл жағдайда қол жетімді иллюстрациялық, аудио және бейнематериалдарды пайдалану арқылы жаңа құзыреттерді алудың негізі болып табылады. Сонымен қатар, оқытушы студенттердің коммуникативтік іс-әрекетінің тәлімгері ретінде маңызды рөл атқарады және нақты желілік жағдайларда барлық қатысушылардың тілді меңгеру процесіне белсенді қатысуы үшін қолайлы жағдай жасайды. Интегративті тәсіл бізге онлайн оқытудың артықшылықтары мен кемшіліктеріндегі ең маңызды бөлшектерді бөліп көрсетуге және оларды сәйкесінше талдауға мүмкіндік береді. Алынған тәжірибені ескере отырып, оны осы мақаланың аясында жалпылауға белгілі бір мүмкіндік бар.

1. Borgiorno, Carolee. Interview by Clyde Coriel. “Dance: An Inspiration for Language in the ESL Classroom.” The Journal of the Imagination in Language Learning and Teaching.6 (2001). Vella-Brodrick, D., and Klein, B. (2010). Positive psychology and the internet: a mental health opportunity. Electron. J. Appl. Psychol. 6, 30–41. doi: 10.7790/ejap.v6i2.230.

2. Choshin, M., and Ghaffari, A. (2017). An investigation of the impact of effective factors on the success of e-commerce in small-and medium-sized companies. Comp. Hum. Behav. 66, 67–74. doi: 10.1016/j.chb.2016.09.026.

3. Coleman, L. (2013). “We reject: kings, presidents and voting”: internet community autonomy in managing the growth of the Internet. J. Inform. Technol. Politics 10, 171–189. doi: 10.1080/19331681.2012.749823.

4. Yen, S.C., Lo, Y., Lee, A., and Enriquez, J.M. (2018). Learning online, offline, and in-between: comparing student academic outcomes and course satisfaction in face-to-face, online, and blended teaching modalities. Educ. Inform. Technol. 23, 1–13. doi: 10.1007/s10639-018-9707-5.

5. Anthony, B.Jr., Kamaludin, A., Romli, A., Raffei, A.F.M., Phon, D.N.A.L.E., Abdullah, A., et al. (2019). Exploring the role of blended learning for teaching and learning effectiveness in institutions of higher learning: an empirical investigation. Educ. Inform. Technol. 24, 3433–3466. doi: 10.1007/s10639-019-09941-z.

6. Wong, K.T., Hwang, G.J., Goh, P.S.C., and Arrif, S.K.M. (2020). Effects of blended learning pedagogical practices on students’ motivation and autonomy for the teaching of short stories in upper secondary English. Interact. Learn. Environ. 28, 512–525. doi: 10.1080/10494820.2018.1542318.

7. Castle, S., and McGuire, C. (2010). An analysis of student self-assessment of online, blended, and faceto-face learning environments: implications for sustainable education delivery. Int. Educ. Stud. 3, 36–40. doi: 10.5539/ies.v3n3p36.

8. Osguthorpe, R.T., and Graham, C.R. (2003). Blended learning environments: definitions and directions. Q. Rev. DistanceEduc. 4, 227–234.

9. Garrison, D.R., and Kanuka, H. (2004). Blended learning: uncovering its transformative potential in higher education. InternetHigh. Educ. 7, 95–105. doi: 10.1016/j.iheduc.2004.02.001.